साहित्य : गुळ तयार करण्यासाठी ........ १ किलो ( ४ वाट्या ) गुळ, १ वाटी पांढरे तीळ, १/२ वाटी बेसन, वेलदोडयाची पूड, तेल.
पोळीसाठी कव्हर ...... ४ वाट्या कणिक, १ वाटी मैदा, पाव वाटी बेसन, दीड वाटी रवा, चवीपुरते मीठ, तेल.
कृती :
चांगला पिवळा मऊ गुळ घ्यावा. किसणीला, ताटाला व हाताला तेल लावून गुळ किसून घ्यावा. पांढरे तीळ भाजून कूट करून घ्यावा. थोड्या तेलावर बेसन चांगले खरपूस भाजून घ्यावे. मग गुळ, बेसन, तीळाचा कूट, वेलदोडयाची पूड हे सर्व एकत्र करून तेल लावून नीट मळून मऊ गोळा करावा. त्यात बारीक खडे राहिले नाहीत ना याची खात्री करून घ्यावी. नाहीतर पोळी भाजताना गुळ बाहेर येऊ शकतो.
कणिक, मैदा, बेसन, हे चाळून घ्यावेत. मग त्यात रवा, मीठ एकत्र मिसळून, तेलाचे कडकडीत मोहन घालून पीठ घट्ट
( रोजच्या पोळ्यांप्रमाणे ) भिजवून तासभर बाजूला ठेवावे.
पोळ्या करताना २ गोळे पीठाचे व एक गोळा गुळाचा असे तीनही सारख्याच आकाराचे छोटे गोळे हाताने चपटे करून घ्यावेत. लाटतांना तिन्ही गोळ्यांच्या प्रथम पुरीपेक्षा लहान पण एकसारख्या आकाराच्या पार्ऱ्या लाटून मग मधोमध गुळाची व वर खाली पीठाची पारी ठेवून हाताने कडा जराशा दाबून घ्याव्यात. लाटण्याने आधी मधे व नंतर कडेने दाब देऊन पोळी लाटावी. गुळ पोळीच्या कडेपर्यंत पसरला पाहीजे. पोळी लाटण्यासाठी मैदा वापरावा. म्हणजे पोळी भरभर सरकेल. तव्यावर दोन्ही बाजूने पोळी छान खरपूस भाजावी. खाली उतरवून एका कागदावर ठेवावी. एकावर एक अशा पोळ्या न ठेवता, प्रत्येक पोळी स्वतंत्र ठेवून गार झाल्यावर एकावर एक ठेवाव्यात. ही पोळी जराशी कडक पण खुसखुशीत होते. सुरीने पोळीचे चार भाग करावेत.
साजुक तुपाबरोबर पोळी छान लागते व खूप दिवस टिकते. प्रवासातही बरोबर नेता येते. लसणाची चटणी तोंडी लावायला चांगली वाटते. गूळ तयार करून ठेवलेला असला की, केंव्हाही पोळ्या पटकन करता येतात.
